Zelfportret: Het Dragan-effect -Vervolg.

Met het effect aardig onder de knie ben ik aan de slag gegaan.

De basis was vrij simpel, witte achtergrond, 1 lamp, en iemand die de foto maakte.

De eerste bedoeling was om een 'slicke' jaren 60 look mee te geven.

Het plan was dat ik gewoon mijn haren ga staan kammen terwijl ik ontzettend koel(cool)

wegkijk van de camera, richting het licht (dat overigens erg bewust van de zijkant komt, om schaduw in mijn gezicht te creëren. Dit is belangrijk voor de bewerking).

Na de bewerking is het 'kam-verhaal' niet helemaal

uit de verf gekomen. Al met al ben ik toch tevreden over het eindresultaat. Zie hier de drie

grootste stappen die ik ben ondergaan.

Zelfportret: Het Dragan-effect

Mijn zelfportret wil ik maken in de stijl van het 'Dragan-effect' .

Deze stijl is vernoemd naar een Poolse fotograaf die door middel van doordrukken

en tegenhouden dramatische beelden wist te realiseren.

Hierboven een test door mijzelf met een foto uit mijn archief.

Afwijking...

Ik ben een beetje van mijn eerdere concept afgeweken omdat het te lastig is om iemand perfect in die spiegel te krijgen, zonder dat diegene ook meteen buiten de spiegel in het beeld komt. Ik heb dus fotograferenderwijs besloten om wat af te wijken van het eerste principe. Je kan veel meer leuke dingen doen doen met een spiegel, op rare plekken zetten bijvoorbeeld. Zie hier wat ideeën of ''schetsen'', hoe je het wilt noemen, waar ik verder op in ga.

Concept boekje

Voor mijn boekje, waar uiteindelijk alles in komt, heb ik het volgende bedacht.

Ik wil graag de stukjes tekst die ik erbij ga maken in spiegelbeeld afdrukken, om vervolgens op de volgende pagina een spiegeltje te plaatsen zodat mensen het in de spiegel moeten lezen. Gewoon om in de spiegel-sfeer te blijven!!!

Locatie ideeen

Voor op straat heb ik een ongeveer gelijk principe in gedachte. Deze krijgt een maatschappelijk sausje erover heen. Dit omdat dit later, als ik journalist ben, ook vaak aan bod gaat komen in mijn werk. Het idee is om twee contrasterende mensen te nemen, bijvoorbeeld een oud, Hollands, dametje en een jonge buitenlandse jongeman. Het vrouwtje gaat staan met een spiegel voor haar gezicht, waarop de jongeman op zo'n manier gaat staan dat het lijkt alsof zijn hoofd op het dametje zit. Hiermee zou je kunnen zeggen dat 'iedereen' gelijk is en blablabla... eigenlijk vind ik dat al weer veeeeel te clichématig klinken maar het is toch een aardig gegeven. Mensen kunnen het interpreteren zoals ze willen. Ik ben met dit idee geïnspireerd geraakt door de postbus 51 spot waar allerlei mensen te zien zijn die een bordje voor hun gezicht hebben met een ander gezicht erop. Een vrouw met een hoofddoekje bijvoorbeeld, die een plaatje van een vrouw zonder hoofddoek voor haar heeft. En dan onder het mom van: ,,Moet jij verbergen wie je bent?''

Studio ideeen

Met het hele spiegelverhaal (zie vorig bericht) in mijn achterhoofd, kom ik op een aantal ideetjes.

In het kader van de hedendaagse ontevredenheid bij mensen over hun lichaam, of zelfs soms over wie ze helemaal zijn, wil ik in de studio een kleine serie gaan maken. Het is de bedoeling dat mensen voor de spiegel gaan staan en dat ze in de spiegel een totaal ander beeld van zichzelf zien dan dat werkelijk is. Uit onvrede, maar ook uit hoogmoedswaanzin: iemand die kan denken dat hij/zij meer betekend dan werkelijk.

Definitie

Etymologisch: Contrast [tegenstelling], lat. contrastare [bestrijden] -> contra- [tegenovergestelde kant], -stare [opgesteld zijn/staan]

Van Dale: In het oog vallende tegenstelling. Een schreeuwend, schil contrast.

De helderheidsverhouding tussen de lichtste en donkerste partij.

Bij die laatste las ik het woord 'partij' en moest gelijk aan de politiek denken. De kwakkelende coalitievorming wordt mede veroorzaakt door te veel contrast tussen partijen.

Bij de Latijnse definiëring moest ik opeens aan 'spiegelbeeld' denken. 'De tegenovergestelde kant' is eigenlijk puur wat je ziet als je voor een spiegel staat. Ondanks het feit dat je in een spiegel altijd een exacte weerspiegeling van de werkelijkheid krijgt, wat dus eigenlijk contrastloosheid ten gevolgen heeft, is er toch een groot contrast: alles is gespiegeld, een beeld dat je nooit zou kunnen waarnemen zonder een spiegel. Bovendien is 'de tegenovergestelde kant' van 'contrast', precies hetzelfde, een exacte weerspiegeling....